nasıl kötü olduk?
bugün arkadaşlarla tartışıyoruz işte düşüncesel biraz. savaş, şiddet vs. karşıtı söylemlerimden sonra arkadaşım dedi ki; "sana saldırsalar ne yapacaksın?". ciddi ciddi düşünüyorum bunu. ne yapacağım?
cidden biri bana kötülük yaparsa nasıl durduracağım? eğitimle mi? yoksa kendimle mi çelişeceğim?
kendimle çeliştim. karşılık vermek geldi aklıma önce. her şeyden önce bunu düşündüm.
sonra ya yeteri kadar erken karşılık veremezsem diye düşündüm. daha önceden tedbirli olmalıydım. insanlar bana kötülük yapabilir. onları durdurmalıyım.
bana kötülük yapmalarını engelleyemem belki. kim bilir. bana kötülük yapmayı düşünmemeliler bile. ya engelleyemezsem?
sorunu kökten çözmeliyim. onlar bana gelmeden ben onlara gitmeliyim.
sistemi eleştiririm hep. insanoğlu bunlara ihtiyaç duymadan yaşayabilir derim. ne ütopya ama.
birinin bana kötülük yapma ihtimali bile beni kötü yaptı. sanırım her şey cidden sadece bir kötülük ile başladı. sonrası kötülüklere önlemdi. kötülüğe uğramamak için kötü olduk.
ama iyi de olabilirdik. burası beni üzer hep. tabi bu yazının başına koca bir bence koymayı unuttum. eminim herkes çok iyi insandır. asla kötülüğü düşünmez.
o zaman,
bu kavga ne diye?