3. sınıfta falanım. O zamanlar durumumuz çok iyi sayılmazdı. Kış aylarındayız, baya kar yağıyor. Markete cok uyguna bot gelmış, içi yünlü sıcak tutar baya, dışı çok güzel değildi sadece.biraz da erkek botuna benziyordu. Ben bıraz ufaktım, botlarda büyük duruyordu ayağımda.Ben önemsemezdim, işimi görsün yeter.
Neyse ben giydim botlarımı, gittim okula. Matematik dersinde hoca soru çözmek için kaldırdı tahtaya. Sınıfta iki tane kız var, ben duyuyorum gülüşmeleri falan da aldırmıyorum.Soruyu çözmeye çalışıyorum. Sonra sesli bir şekilde " mutsz. o botlar sana büyük gelmıyor muuu "sonra gülüşmeler vs.
Bir şey diyemedim. Üzüldüm sadece, ailem o botu bile bana zor durumda almışken onun dalga geçmesi üzmüştü.
O an öğretmenim verdi ona cevap " Olsun, sıcak tutsun yeter dimi" dedi. Sağolsun. Evet, sıcak tutsun yeterdi. Şuan bile aklıma gelince üzülüyorum.
Ben şimdi istediğim botu alabilirim cok şükür, ama o kız bir cocugun aklında kalan bu acıyı unutturabılır mı?