Çocukken annemi çok üzünce abimle ben, annem gidiyorum diyip ortadan kaybolmuştu haklı tabi çok şımarmıştık. Tüm evi aradık yok,komşulara baktık yok, ağlamaktan artık gözlerim görmüyor, en son bahçede odunluğun oraya bakalım dedik ve bulduk.
Fakat üzerinden belki 20 yıl geçti, ben evin içinde annemi hala görmesem anne anne diye endişeli bir vaziyette gezer bulurum onu.
Korkmak benim için tam olarak bu sanırım. Birde bunun sonsuzluk boyutunda kaybetme düşüncesi geldikçe..