5. Sınıftayım çokta zeki bir öğrenci değildim ama çalışıyordum uğraşıyordum başarılı olmak için. Matematikten sınav olduk kendimce yaptım biseyler. Sınav çıkışı ogretmenimizin başına toplanmış hocam benim kağıda bak benimkine bak diye heyecanla bekliyorduk öğretmen de eve gidiyordu en üstte benim sınav kağıdım vardı bakti ve oo çok iyi 90 alcan demişti. O kadar mutlu olmuştum ki o gün koşa koşa eve gidip bizimkilere söyledim heyecandan yemek bile yiyememistim. Sabah olsa da öğretmen notu mu söylese herkes şaşırsa benim de basarabildigimi görse hevesiyle bekledim sabahı neyse ders başladı öğretmen notları okumaya başladı bir kaç isimden sonra benim adımı okuyup 30 dedi . Ben yıkıldım sınıf benle dalga geçiyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. Nasıl olur öğretmenim dün 90 dediniz dedim. İsim vardi kafamı şisirdiniz bende rastgele bir puan söyledim dedi. Onun için belki çok basit bişeydi ama ben hala unutamadım. Küçücük çocuğun bütün hevesini heyecanını düşünemeden nasıl bunu yapabildi hala anlamıyorum . Cok ağlamıştım o gün ilk defa başardım bu defa demiştim kendime .. büyük bir hayal kırıklığı ile başaramadığımı gördüm