küçükken zorla camiye götürürdü köydeyken gitmezsek de bi ton azarlardı kızardı.
Yıllar geçti üstünden doğal olarak yaşlılığın verdiği hastalıklarla birlikte bayadır yatıyor.2-3 gündür yanındaydım.dün hastaneye kaldırdık amcamla beraber ambulansın arkadasından hastaneye gittik cihaza bağladılar sonda taktılar felan derken elini kolunu çok kıpırdatmasın diye yanında durmamızı söylediler.kaç gündür böyle bakıyor ama sanki seni değil başka bir şey görüyor gibiydi.elini tutarken bana baktı sanki tanımış gibi baktı ama aylardır bitkisel hayatta gibi olan adam böyle son kez bakar gibiydi.kalk dede dedim camiye gidicez daha.gülümsedi.aylardır sadece nefes alan dedem onu dedikten sonra gülümsedi ya ben orda bittim işte.çocukluktan kalan hatıralarda pek sevmezdim dedemi ama bu durumlarda bişeylere tanık olunca insan gerçekten çok farklı bi psikolojiye giriyor.
yoğun bakıma aldılar 4 gün sonra sonuçlara bağlı olacakmış normale dönüp dönmemesi.
ah be dedem çok çokk zor bi ihtimal ama keşke kalksan da son bi kez gitsek seninle.