bilmiyorum ne zamandır burda üyeyim. çıkılmaz yolda olduğumda ya gelip içimi döküyorum ya da okuyup kafa dağıtıyorum. 18 aylık bir kızım var. dünya tatlısı. evlenmeden önce de çocuktan sonra da tek çocuk yeter düşüncesindeydim. eşim de ben de başka çocuk istemiyorduk. hiç olmaması gereken zamanda sanırım hamileyim :( sevindiriciydi ilk hamilelik haberim heyecanlıydı. ama şu an çok çaresiz hissediyorum. dört duvar arasında kalmış gibiyim. testin negatif çıkması için dualar ediyorum. durup durup ama kızım daha çok küçük diyip ağlıyorum. bir çoğunuz bize ne diyecek. benim içimi boşaltacak bir yere ihtiyacım vardı ben de yazdım. hoşçakalın