“o günler asıl yaygın moda, orhan veli gibi yazmaktı. üstelik çok da kolay bir yoldu bu. biraz yaradılış gereği, biraz da şiirin, gıdıklama, alay ve ucuz espriyle bağdaşmayacağına olan inancımdan, bu yola dönüp bakmadım bile. yaradılış gereği dedim, buna yaşayış tarzı ve dünya görüşünü de katmak gerek. orhan veli olsun, çevresindekiler olsun, birer küçük burjuvaydılar. hem de i̇stanbul burjuvası. düşünce ve davranışları, kendilerine örnek seçtikleri fransız şairlerinin paralelindeydi. oysa ben doğuluydum.
‘az gelişmiş' değil, sömürülmek için kasıtlı olarak geri bırakılmış bir ülkenin, aşiret töreleriyle yetişmiş bir çocuğuydum. sömürgeci fransız toplumunun bohemi, serseriliği ve gerçekten kaçma çabalarını kutsayan şairleri, beni elbette ırgalamazdı."