sinemde yeri yok bu gerçeğin.
beraberken farkına varılması zor. ama gurbetteysen, döndüğün ilk günün gecesi gördüğün tabloyu düşünmekten içine bir öküz oturuyor. zaman geçmiş, pek çok şey değişmiş..
babam şu an yan odada. uyuyor. keşke uyuyunca her şeyi geçse.
babamın merdivenleri çıktıktan sonra tıkanırcasına nefes nefes kaldığını görmeyi hiç istememiştim. bunu ona söyleyemedim. aynı merdivenleri beni omuzlarına alarak koşar adım çıkan adamı yeniden görmek için ömrümü gözümü kırpmadan verebilirim. bunu da ona söyleyemedim.
olsun olsun...