köpeklerden çok korkuyorum normalde hem çok seviyorum hemde bir keresinde çarpıştığımiz için de korkuyorum.
her neyse bundan bi kaç ay önce, kendimi berbat hissederken ve evde olduğum için gözüme dolan yaşlar ve benim saniyesinde silmem kimse görmesin diye.. böyle devam ederken nefes alamadığımı hissettim ve akşam üzeri dışarı çıktım yürüyorum.
bizim oralarda olan bir sokak köpeği hiç kimseye bir zararı da yok ama kocaman da.
yerde yatıyordu normalde yaklaşamazdım ama o kadar berbat hissediyorum ki kendimi gittim yanına gözlerimin içine içine bakıyor bende onun gözlerine bakıyordum.
gözlerimden toprağa yaşlar akarken bi süre bekledim öyle sonra yanına oturdum bi yandan onu sevip okşarken bir yandan da ağlıyorum. hem ona hem kendime..
ne kadar süre böyle durdum bilmiyorum.
daha sonra elimi çektim gidecektim patisini gozlerinin ustune koyup kafasını yatırdı tekrardan. daha da fazla ağlayarak okşamaya devam ettim bi süre daha.
sonra özür dileyerek ve ağlayarak kalktım yanından ve gittim.
o an acımı onunla paylaşmak o kadar güzeldi ki beni anladığını hissettim.
şu an tekrar onun yanında olmayı o kadar çok istiyorum ki.