baba tarafımdan tiksiniyorum, sevmemek yanında az kalır. i̇şiniz gücünüz boş laf, aksiyon arıyorsunuz. bu aksiyonunuza beni malzeme yapıyorsunuz gülüp geçiyorum, ya sabır diyorum ama bu aksiyonunuza malzemeyi benim annem ve babam yaptınız. lafa gelince oo akrabam, kardeşim, kuzenim, yeğenim dersiniz sözde ölüp bitersiniz.
bir aylık eğlence çıktı size hadi yine iyisiniz, toplanır toplanır konuşursunuz arkamızdan. kendi kendinize bi şeyler atıyorsunuz sonra attığınız şeye kendiniz inanıyorsunuz cidden çok komik oluyor lan. ama yine beceremediniz hala ailecek gülüyoruz dediklerinize.
oh rahatladım, babam izin verse sizin yüzüne neler neler derim. ama işte babamın hatrına susuyorum.
bi de akrabalarımın benden nefret etmesi hoşuma gidiyor, tüm sülale whatsapp grubu kurup anamı babamı -ki onlar da çıktı- alıp beni almamaları çok komik, hayır ben size bu kadar koyacak ne yapmış olabilirim. çok üzüldüm beni almadınız diye, geceleri ağlıyorum hep. bi de demezler mi sen trabzonlu değilsin, şey benim annem babam da değil amk?