(bkz: dost) böyle bir kavramın önemiyle büyüdüm. lakin şu an yakın diyebilecek bir arkadaşım yok. 90'lı yıllarda kankardeşi kavramı diye bir şey vardı. sonra bu kanka oldu sonra da kaka oldu galiba bütün dostluklar. ilginç bir şekilde bencilleştik. son 20 yılda o kadar bireysel bir yapılanma oldu ki insan denilen canlıda. her şeyi yapıp hiçbir şekilde yargılanmadan dümdüz şekilde yaşamak istiyoruz. bize hiç kimse karışmasın istiyoruz.
yakın arkadaş, derdimi paylaşıp çözebileceğim arkadaştı. bana derdini anlatıp onun için kaygılanıp derdini çözeceğim arkadaştı. çoğu zaman ailesinden daha yakın olduğum insandı. cebimizdeki parayı birleştirerek ikimiz üçümüz dördümüz için maksimum faydayı bize sağlamaya çalışandı yakın arkadaş. eksik olan tamamlanırdı her zaman ve gün gelince o eksikliği yaşayan diğerlerini tamamlardı. yazılı olmayan kanunları vardı yakın arkadaşlığın. adalet gözetilirdi. gecenin bir yarısı bir telefonla koşulurdu yanına gidilirdi uykusuz kalınırdı. şimdiyse çok farklılaştık. şimdi o yakın arkadaşım dediğiniz insanla en zor neyi yaşıyorsunuz. sırlarınızı paylaşıyorsunuz. hayat ile alakalı kimse fedakarlık yapmak istemiyor artık. çünkü anne babadan bencillik görüyor ve öyle yetiştiriliyorsunuz.
insanların iletişiminde her zaman sorunlar olabilir ve bu iletişim sorunları tartışmalara küslüklere yol açabilir. eskiden yakın arkadaşımızla bunları çözerdik. şimdilerde ipler bir kez koparıldı mı bir daha da bağlanmıyor aksine yakılıyor.
zenginleşmek için, özgürleşmek için ve her istediğinizi yapmak için vazgeçtiğiniz sevgi ve dostlukları çok arayacaksınız ama çok geç olacak.