aga işyerinde mümkün olduğunca kasiyerler olarak bir arada yeriz yemeği. 2-3 gün önce çıktık yemek molasına. ben diğerlerinden 1-2 dk önce çıktığım için yanımdaki birkaç yeri arkadaşlar için tuttum. bizimkiler gelene kadar 2 tane reyon çalışanı geldi. abi ora dolu ama dedim gayet nazik bir şekilde. bu dingil geldi bana napalım yapcak bir şey yok dedi. yani baktığın zaman bir şey deme hakkım olmasa da bir sürü boş yer vardı. boş yer olmasa eyvallah gelsin otursun ama yer değiştirmesi 10 saniye sürerdi. ben aşırı sinirlendim bu dingillere. ertesi gün bu hırbolar benim kasaya geldi, 1 tane bisküvi almışlar. fiyatına baktım 1.50 yazıyor. o an beynimde ampül yandı. öç alma vaktiydi. boyu kısa olan bu insan kişisine nerden vuracağımı bulmuştum. yüzümü döndüm, kafamı kaldırdım ve hafif gülümsemeyle "bir elli" dedim. normalde olsa bir buçuk derdim. kolay kolay kimsenin boyuyla dalga geçmem ama bu hödük hak etmişti. sinirlendi ama yapabileceği bir şey olmadığı için tıpış tıpış gitti. bu da böyle bir anımdı.