renas...
dünyanın en ağır yükünü omzunda taşıyan küçük çocuk..
bir yanda sorumlu olduğu ergen ve epilepsi hastası kardeşi
argeşten bir yıl sonra ayrılacak olma korkusu, bir yanda bulmak için bütün hucreleriyle mücadele ettiği, elindeki tek resmi 6 aylıkken annesinin kucağında çekilmiş olan
bruskun tarifsiz hasreti, diğer yandan her gece kan yer içinde uyanmasina sebep olan daha 28 yaşında alevler içinde kendini 3. katın balkonundan asagi bırakırken "kardeşlerine sahip çık" diyen melek gibi annesinin verdiği vasiyeti yerine getirememiş olmanın ağırlığı..
böyle bir durumda sana
öl renas öl demem gerekirken sana "yaşamalısın renas, kardeşlerin için yaşamalısın" diyorum..