gün geçtikçe hissizleşiyorum. ultra hissizim. beni kendi adıma en çok düşündüren kısım bu belki de. duygularım tek tek elimden gidiyor. hissizim. anneanneme meme kanseri teşhisi konmuş. yaşından dolayı da kemoterapi konusunda doktor kararsızmış, ameliyat demiş. bir bok hissedemiyorum. annemi de nasıl telkin edeyim bilmiyorum. geçen sene dedemin ölümünde babama da bir şey yapamamıştım. herkes ağlarken öylece bakmış kalmıştım. gittikçe vicdanımı mı kaybediyorum napıyorum ben allah’ım. hiçbir şey hissetmiyorum bu normal değil.