evet sözlük gene ben. kafam çok karışık çünkü dün gece burada satırlarca yazı yazdığım ilk aşkım dediğim kadın yazdı. ondan nefret ettiğimi kin beslediğimi söyledi. bir miktar haklıydı çünkü tam bir yıldır aklımda şüpheyle yaşıyordum her gece kendimle yüzleşip acaba mı diyordum. tabi bu süre zarfında kendime yakışmayacak, düşündükçe utandığım şeyler yaptım biliyorum. hatalarım çok yoldan çıkmış savruluyordum. şimdi bu ilk aşkım geldi neden bu kadar nefret dolusun bu kadar kin nefret bir kalbe ağır vs vs dedi aklımdakileri çözmek için yazdı. eskiden olsa ona koşa koşa geri dönerdim. eskiden olsa...
şimdi o son ayrılıktaki olay ve güvenimin kırılması... hep büyük konuştum bir daha olmaz dedim kendimden emin bir şekilde. peki ben niye şimdi imkansızın ortasındayım? bi diyorum ki yürümez hiç ki zaten bunun için yazmadı, neler çektiğini en iyi kendin biliyorsun, o kadar büyük konuşmadan sonra o kadar şüpheden sonra o kadar güven kırıklığından sonra ne geri dönmesi ne istemesi diyorum. bir yanım da 20 yaşındasın hayatının en güzel günleri onunla geçti, hayalindeki kadın, evlenmeyi bile düşündüğün kadın diyor ta ki ilk dediklerim sahneyi alana kadar.
bunun yanında ben değişmedim hala aynıyım dedi, özür dilerim ben aynı kalamadım bırakıp gittiğinden sonra o kadar çok savruldum o kadar çok yanlış yaptım ki tekrar nasıl doğru yola koyulurum bilmiyorum.
tek bildiğim kafam çok karışık sebebini de bilmiyorum ve bataklıktayım.
çırpındıkça batıyorum.
boğuluyorum.