kaç yaşında olduğumu hatırlamamakla birlikte ulaşabildiğim en eski anılarımdan biri galiba. korktuğum için net hatırlıyor olabilirim. olay şu:
benden iki yaş büyük kuzenim salıncaktan düşmüştü ve hastaneye götürülmüştü. kafatası röntgeni çekildi ve bana "kafasındaki kemiklerin fotoğrafı" diye bir açıklama yaptılar. ben de bu "fotoğrafları" çekmek için kafasını açtıklarını ve kemikleri çıkardıklarını zannetmiştim. bu yüzden kuzenimi birkaç ay görmek istemedim. çünkü kafasında artık kemik olmadığını, kafasının boş bir yastık kılıfına benzediğini sanmıştım.