bu konu hakkında bir arkadaşla oturduk sohbet ettik bu gün. herkes sanıyor ki sadece ben kendi akrabalarımı sevmiyorum başkaları çok mutlu falan. halbuki öyle değil. kimse sevmiyor.
bazı dostluklar bile akrabalarımdan değerli lan. bu cümle belki doğru olmayabilir ama yapacak bir şey yok. insan var insan var. değer görmek var değer görmemek var. her şey ortada aslında, akrabaların genel özellikleri seviyor sayıyor gibi gözüküp aslında arkandan iş çevirebilmeleri. en basit örneğinden bahsedeyim biraz.
- okul mevzusu. okulun bitiyor mu? okul bitince ne yapacaksın? bak şu kişi de o bölümü bitirdi ama şu an işsiz, sen ne yapacaksın?
lan sana ne? sen benim iyiliğimi iste bana dua et yeter başka bir şey isteyen mi var da sen benim hem moralimi hem de sana karşı olan duruşumu etkiliyorsun? bu konu mesela anne tarafı ya da baba tarafı mevzusu değil. her iki tarafta da var böyleleri emin olun.
ben artık bıktım açıkçası. ve pek hayatımda da değiller. benden fazla bir şey beklemeyin
beni bana bırakın yeter, hadi eyvallah.