balkonumda oturmuş yağmur sesi eşliğinde not okurken birden duraksadım. bugün ders sonrası amfi olarak toplu fotoğraf çekilelim hocam son ders diyenler olmuştu. acelem olduğu için o tantanaya katılmadan çıktım. şimdi fark ediyorum ki bugün lisans hayatımın son dersime girmişim. i̇nşallah tabi ki. gözlerim doldu bunu böyle düşününce. bir tuhaf hissettim. sanki daha dün gibi adliye koridorunda okulum uzadı arkadaşlarım mezun bense bir başına öğrenci kaldım diye ağlamam. kendimi eksik ya da başarısız hissettiğim o dönem birden geçmiş zamana dönüşmüş. zaman çok çabuk geçiyor. o gözümde büyüttüğüm bir yıl resmen bitmek üzere, yüzdüm yüzdüm kuyruğuna geldim. şunları düşünmek bile böyle yaptıysa mezun olduğumu öğrendiğim an sevinçten ağlayacağım netleşti. allah inşallah finallerin sonunda yaşatır bana bu mutluluğu hayırlısıyla.