bizimki (5) anaokuluna gidiyor. asosyal ve içine kapanık bir çocuk. kendi içinde duvarları var kimseyle konuşmaz. okula ilk başladığında biraz zorluk çektik öğretmeni de öyle. hâlâ bir çok şeyi aşabilmiş değil. rüzgar diye bir çocuk var sınıfında çocukta o kadar güler yüzlü o kadar tatlı o kadar dışa dönük bir çocuk ki. yan yana oturuyorlar. dün akşam da okullarının düzenlediği anneler günü yemeği vardı bir mekanda gittik oraya. bütün çocuklar etrafta koşturuyor oynuyor bizimki bizim yanımızda masada oturuyor. rüzgar geldi gitti saçlarıyla oynadı bununla uğraştı. bakın abartmıyorum çocuk 7den 8e kadar sena’yı kaldırmak için çabaladı ve en sonunda başardı. beraber oyun oynadılar falan. meğer öğrendim ki bizimki sınıfta rüzgarı kıskanıyormuş diğer kızlarla oynadığı zaman çocuğa trip atıyormuş. ya 5 yaşında da olsa kız kız demekki. gecenin sonunda ikisi oturdu telefonda oyun oynuyordu. true love resmen.