telefonda en yakın iki arkadaşının ölüm haberini almak. inanmayıp hastanede morgun içinde onları hareketsiz görmek.
bir gün aralıklarla cenazelerine gidip,topraklarına dokunmak. en kötüsü de ikisiyle de küs ayrılmak.
mevlütler,ağlayan insanlar,anneleri,arkadaşları sevgilileri içinde güçlü durmaya çalışmak.
evlerine gittiğinde her nokta da anılarınızı hatırlamak.
mezarlığa ziyarete gittiğinizde kimsenin olmaması başında,oysaki hayattayken yalnız kalmayı sevmediğini bilmek.
yüzüne vuran rüzgarda gözden artık akmayan gözyaşlarıyla onunla dertleşmek.
en kötüsü de bir daha sarılamayacağını sürekli hatırlamak.
kalp krizi geçirmek daha hafif gibi.
hayatta her şeye kolay üzülüp,sinirlenmeyin.insanları sevin,gülün.
emin olun pişman olmazsınız.