benim için son zamanlarda gittikçe zorlaşan fiil. yanımda biri olmadan yiyemiyorum. gram yemek yiyesim gelmiyor. yiyemiyorum.karnım aç biliyorum ama yemek yemeye elim varmıyor. çok malca gelecek belki ama. sanki yediğim şey iğrenç bir şeymiş gibi tövbe haşa midem bulanıyor, ağrıyor, böyle canım zerre istemiyor. canım o kadar sıkkın oluyor ki yemek aklımdan bile geçmiyor. yesem istifra edeceğim sanki. genelde arkadaşlarımla yiyiyorum ya hiç yemiyorum ya da yemeğimi alıp yanlarına gidiyorum. biri yanımda olacak benimle laflayacak yemeğe değil ona odaklanacağım, yemek iyiymiş gibi olacak. misal yurtta tektim bugün yemedim. birazdan siparişim gelecek, alacağım ve arkadaşların odasına çıkacağım. kendimden de yoruldum. ben eskiden böyle değildim be. şimdi o kadar aç bekleyip sonra yiyorum ki aç gözlü obur falan diyorlar.