biraz duygusuzluk var sanırım bende çok ağlamam ağladığımı da belli etmem sessiz sessiz odama geçer dururum her neyse soruya cevap vereyim : babam ve oğlum filminde tutamamıştım kendimi ortaokul zamanı normal olabilir ama ondan sonra ne bir kız için ağladım ne kavga sonrası akla ne gelirse ayrılık falan fistan . mezuna kaldım onca akrabanın budalaca sözlerine maruz kaldım bu çocuk zaten adam olmaz demiştik diye yine ağlamadım , ağlamayı geçtim bir kıpırdanma bile olmadı beynimde ; her neyse babamın ailesi ile bizim aramız iyi değildir babamı siktir eden bir dede diyelim ben kalkıp da elini bile öpmezdim bu yaptıkları için babam yine de babamdır diyip bizi yanlarına götürürdü kızardım içten içe ama hatrı için susar giderdik gözümün önünde dağ gibi adamı babamı itin götüne sokmuştu dedem olacak adam ve babamın hiçbir günahı yokken , neyse babam ayrıldı işte tatilden daha da ayak basmam dedi; basmadı da ta ki o ölüm haberi gelene kadar . yaz tatili oturuyoruz haber geldi işte dediler böyle böyle zaten bekleniyordu ayrı mesele ; babam ağladı işte derlen kötü oldum şu an ama ben gene bir şey hissetmedim babamın babası adına ertesi gün gittik neyse 23 yaşındayım ilk kez cenaze namazına durdum sevgili sözlük . namaz kılındı ve babamın babası gömüldü . dualar okundu işte herkes ayrıldı dağ gibi babamdan bir yaşlar döküldü bana olan oldu işte dağ gibi adam yetim gibi kalakaldı orada ben de o manzara karşısında ne yapacağımı bilemedim sadece bir köşeye geçip yarım saat gözyaşlarımı silmek zorunda kaldım