t: 2004 çıkışlı
sagopa kajmer şarkısıdır.
eski sago kalitesini özletir..
"sonbaharda katil oldu rüzgarlar, öldü tüm yapraklar.
yağmur aldı gözyaşı, ve rüzgar oldu ruhlar estiler yavaşça.
sen misali ağlamıştı her dünüm usulca."
24
taze;
link
---
spoiler ---
(acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı.)
verse 1:
yaşlanan bi' gün bugün.
bavulu topluyor, ve son vedası tıpkı dün gibi,
köşeye çekilip ağlıyor.
bense yarına penceremden bakma gafletindeyim.
gözlerim dolu ve ellerim tutuklu yüzüme.
nakarat:
dudaklarım kilitli, hoşçakal bugün.
sen de yolcusun, dünlerimde sorgusun.
ve 24'lük yorgunsun, git de dinlen.
gidenlerle yarınım kapıda bekliyor, ve son veda zamanı..
verse 2:
saçlarımda saklı kar beyaz.
ve gözlerimde hep telaş.
panik, silik resimler ortasında bir küçük çocuktum.
hep konuktu başka gün, ve çok soğuktu her geçen dün.
tıpkı sen gibiydi giden o eski dünler.
geçmisin karanlığında anılarımdı onlar.
bense bulamaz oldum onları.
hep selam gönderdim geride kalana.
kanıtım yoktu yarına, yolcularımla ağladım.
hiç misafir olmamıştı kimse, bunu ben anladım.
sonbaharda katil oldu rüzgarlar, öldü tüm yapraklar.
yağmur aldı gözyaşı ve rüzgar oldu ruhlar, estiler yavaşça.
sen misali ağlamıştı her dünüm usulca..
nakarat:
dudaklarım kilitli, hoşçakal bugün.
sen de yolcusun, dünlerimde sorgusun.
ve 24'lük yorgunsun, git de dinlen.
gidenlerle yarınım kapıda bekliyor, ve son veda zamanı..
(acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı.)
verse 3:
aynalarda buğulu yüzümü göremez oldum.
ve iyimserlik mateminde sarı gül tuttum.
hayallerim yok oldu.
koyduğum, yerde yoktu hiçbiri.
tek yabancı bendim evde.
ve bir yalancı mumdum.
doğan güneş, solan gülümdü.
talan sonuydu, kalan resimdi.
bir vesikalık gülen çocuktum.
yüzüme bakarak ağladım,
yüzleşirken kendimle.
hıçkırıklarımla savaşır oldum, ertelendim yarına.
reddedildim, gideni yolcu etti gözlerim.
ve gelene "merhaba." dedi bu kimsesiz dilim.
ortalarda gezinen oldu, dilenci ellerim.
bu son demiydi, sonbaharın son yaprağında,
son gülümsemek ki nefesi son çekişti içime sonbahardı.
güz ağırdı, gün üzeri bir tebessüm etti yüz.
saklı kaldı her düşende kırılan onca göçebe his.
biz dünden olma yarına varma garibeyiz.
(acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı.)
nakarat:
dudaklarım kilitli, hoşçakal bugün.
sen de yolcusun, dünlerimde sorgusun.
ve 24'lük yorgunsun, git de dinlen.
gidenlerle yarınım kapıda bekliyor, ve son veda zamanı..
(yalnızlık ömrüm boyunca tanımadığım bir yabancıydı.
onunla şimdilerde beraber uyanıyoruz.
her yeni güne iki yalnız, şarkılar yazıyoruz.
yorgunuz.. çok yorgunuz..)
---
spoiler ---