24

emmy ve altın küre ödüllü amerikan aksiyon televizyon dizisidir. ctu (counter terrorist unit türkçe: terörle mücadele ünitesi) adı verilen bir birimin, önceleri yöneticisi olan ancak daha sonra birimden ayrılan jack bauer'ı canlandıran kiefer sutherland'ın çevresinde dönen olayların işlendiği bir dizidir. dizide anlatılan olaylar gerçek zamanlı olarak izleyiciye aktarılmaktadır. her bölüm bir saat içerisinde olanları anlatırken, her sezon da 24 saat içerisinde olup bitenlerin anlatıldığı çok uzun metrajlı bir film havasındadır. dizi 14 temmuz 2014 tarihinde yayınlanan 9.sezonu olan live another day ile 204+24. bölümüyle ekranlara veda etti.

erzincan ili plaka kodudur

sagopa kajmer'in bir parçası. dinlenebilir. --- spoiler --- tek yabancı bendim evde,ve bir yalancı mumdu --- spoiler ---

acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımız

bir günde bulunan saat sayısı. bide böyle bi dizi vardı. aklıma başka bişey gelmedi.

şu an döndüğüm döngü . (bkz: nöbet )

lana del rey şarkısı

fenerbahçe basketbol takımınında bulunan jan vesely'nin giydiği forma numarası (bkz: vesely airlines)

t: 2004 çıkışlı sagopa kajmer şarkısıdır. eski sago kalitesini özletir.. "sonbaharda katil oldu rüzgarlar, öldü tüm yapraklar. yağmur aldı gözyaşı, ve rüzgar oldu ruhlar estiler yavaşça. sen misali ağlamıştı her dünüm usulca." 24 taze; link --- spoiler --- (acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı.) verse 1: yaşlanan bi' gün bugün. bavulu topluyor, ve son vedası tıpkı dün gibi, köşeye çekilip ağlıyor. bense yarına penceremden bakma gafletindeyim. gözlerim dolu ve ellerim tutuklu yüzüme. nakarat: dudaklarım kilitli, hoşçakal bugün. sen de yolcusun, dünlerimde sorgusun. ve 24'lük yorgunsun, git de dinlen. gidenlerle yarınım kapıda bekliyor, ve son veda zamanı.. verse 2: saçlarımda saklı kar beyaz. ve gözlerimde hep telaş. panik, silik resimler ortasında bir küçük çocuktum. hep konuktu başka gün, ve çok soğuktu her geçen dün. tıpkı sen gibiydi giden o eski dünler. geçmisin karanlığında anılarımdı onlar. bense bulamaz oldum onları. hep selam gönderdim geride kalana. kanıtım yoktu yarına, yolcularımla ağladım. hiç misafir olmamıştı kimse, bunu ben anladım. sonbaharda katil oldu rüzgarlar, öldü tüm yapraklar. yağmur aldı gözyaşı ve rüzgar oldu ruhlar, estiler yavaşça. sen misali ağlamıştı her dünüm usulca.. nakarat: dudaklarım kilitli, hoşçakal bugün. sen de yolcusun, dünlerimde sorgusun. ve 24'lük yorgunsun, git de dinlen. gidenlerle yarınım kapıda bekliyor, ve son veda zamanı.. (acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı.) verse 3: aynalarda buğulu yüzümü göremez oldum. ve iyimserlik mateminde sarı gül tuttum. hayallerim yok oldu. koyduğum, yerde yoktu hiçbiri. tek yabancı bendim evde. ve bir yalancı mumdum. doğan güneş, solan gülümdü. talan sonuydu, kalan resimdi. bir vesikalık gülen çocuktum. yüzüme bakarak ağladım, yüzleşirken kendimle. hıçkırıklarımla savaşır oldum, ertelendim yarına. reddedildim, gideni yolcu etti gözlerim. ve gelene "merhaba." dedi bu kimsesiz dilim. ortalarda gezinen oldu, dilenci ellerim. bu son demiydi, sonbaharın son yaprağında, son gülümsemek ki nefesi son çekişti içime sonbahardı. güz ağırdı, gün üzeri bir tebessüm etti yüz. saklı kaldı her düşende kırılan onca göçebe his. biz dünden olma yarına varma garibeyiz. (acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı.) nakarat: dudaklarım kilitli, hoşçakal bugün. sen de yolcusun, dünlerimde sorgusun. ve 24'lük yorgunsun, git de dinlen. gidenlerle yarınım kapıda bekliyor, ve son veda zamanı.. (yalnızlık ömrüm boyunca tanımadığım bir yabancıydı. onunla şimdilerde beraber uyanıyoruz. her yeni güne iki yalnız, şarkılar yazıyoruz. yorgunuz.. çok yorgunuz..) --- spoiler ---

çok derin bir sagopa kajmer şarkısıdır. i̇nanın içimi sızlatıyor diye dinleyemediğim oldu.

"hiç misafir olmamıştı kimse, bunu ben anladım. sonbaharda katil oldu rüzgarlar, öldü tüm yapraklar. yağmur aldı gözyaşı ve rüzgar oldu ruhlar, estiler yavaşça. sen misali ağlamıştı her dünüm usulca.." link

son efsane kobe bryant’ın emekli edilmiş iki forma numarasından biri

ennnfes bir sagopa kajmer parçası yağmurda kulaklığı takıp şehrin tüm sokaklarını gezmelik; hep selam gönderdim geride kalana. kanıtım yoktu yarına, yolcularımla ağladım. hiç misafir olmamıştı kimse, bunu ben anladım. sonbaharda katil oldu rüzgarlar, öldü tüm yapraklar. yağmur aldı gözyaşı ve rüzgar oldu ruhlar, estiler yavaşça. sen misali ağlamıştı her dünüm usulca..

Yarın tutacağım nöbetin saat sayısı. Sanki 24 sene gibi görünüyor gözüme...

24'lük yorgunum, yarınım kapıda bekliyor ve son veda zamanı.

"doğan güneş, solan gülümdü talan sonuydu, kalan resimdi bir vesikalık gülen çocuktum yüzüme bakarak ağladım yüzleşirken kendimle hıçkırıklarımla savaşır oldum, ertelendim yarına reddedildim gideni yolcu etti gözlerim ve gelene merhaba dedi bu kimsesiz dilim ortalarda gezinen oldu dilenci ellerim bu son demiydi sonbaharın son yaprağında son gülümsemek ki nefesi son çekişti içime sonbahardı güz ağırdı gün üzeri bir tebessüm etti yüz saklı kaldı her düşende kırılan onca göçebe his biz dünden olma yarına varma garibeyiz" dudaklarım kilitli hoşça kal bugün sen de yolcusun dünlerimde sorgusun ve 24'lük yorgunsun git de dinlen gidenlerle yarınım kapıda bekliyor ve son veda zamanı

Dktt’ye ait bir şarkı. “Küçükken ne güzeldi, kaygılar o güne özeldi En büyük derdim, kumdan kalemdi Paramız yoktu, annem benden gizlerdi Koşturup dururdum, sürekli düşerdim Sorun yoktu, kanayan dizlerdi Üç kardeşimle tüm dünyam bizlerdik Altıncı kattan dünyamızı izlerdik Şimdi 24'üm, karanlık tek gördüğüm Yarınım muallak, geleceğim kördüğüm Büyümem lazım da bilemem nasıl Tek bildiğim içimdeki çocuğu gömdüğüm Dönemem davamdan, çekilin yolumdan! Önümde siz değil, tanrılar duramaz! Bir kağıt, bir kalem; anlatsam derdimi Haykırsam evrene! Kimseler anlamaz ki... Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz ki... Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz! Kimseler anlamaz ki! Kimseler anlamaz Kimseler anlamaz ki! Kimseler anlamaz ki... Uyutun beni. Unutun beni Yarınım yok, avutun beni İnancım yok, ümidim yok Mecalim yok, hoşgörün beni Şimdi 24'üm, karanlık tek gördüğüm Yarınım muallak, geleceğim kördüğüm Büyümem lazım da bilemem nasıl Tek bildiğim içimdeki çocuğu gömdüğüm Dönemem davamdan, çekilin yolumdan! Önümde siz değil, tanrılar duramaz! Bir kağıt, bir kalem; anlatsam derdimi Haykırsam evrene! Kimseler anlamaz ki... Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz ki... Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz! Kimseler anlamaz ki! Kimseler anlamaz Kimseler anlamaz ki! Kimseler anlamaz ki”

'acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı.'

Bu sene doğum günümde saat tam 00.00 olunca açıp dinlicem

şarkının asıl ismi #24 ama başlık açılmayıp bir entiriye yönlendirdiği için beceremedim. Neyse bir dolu kadehi ters tut şarkısı. Küçükken ne güzeldi, kaygılar o güne özeldi En büyük derdim, kumdan kalemdi Paramız yoktu, annem benden gizlerdi Koşturup dururdum, sürekli düşerdim Sorun yoktu, kanayan dizlerdi Üç kardeşimle tüm dünyam bizlerdik Altıncı kattan dünyamızı izlerdik Şimdi #24'üm, karanlık tek gördüğüm Yarınım muallak, geleceğim kördüğüm Büyümem lazım da bilemem nasıl Tek bildiğim içimdeki çocuğu gömdüğüm

"yalnızlık ömrüm boyunca tanımadığım bir yabancıydı onunla şimdilerde beraber uyanıyoruz her yeni güne iki yalnız, şarkılar yazıyoruz yorgunuz, çok yorgunuz"

2 ay sonra doğum günümde bağıra bağıra söyleyeceğim enfes bir dolu kadehi ters tut şarkısıdır. 3 kardeş olmamız ve annemle çektiğimiz parasızlığın sözlerle uyumu benin için şarkıyı daha anlamlı kılıyor. “kimseler anlamaz ki”

böyle mi olacaktık seninle. ayrıca; șarkı, yaș, sayı, erzincan plaka kodu, amerikan televizyon dizisi.

--- spoiler --- Şimdi #24'üm, karanlık tek gördüğüm Yarınım muallak, geleceğim kördüğüm Büyümem lazım da bilemem nasıl Tek bildiğim içimdeki çocuğu gömdüğüm --- spoiler ---

ne olduğu belli olmayan bir yaştır. şimdiye kadar boş geçti. bundan sonra yüzümüze gülersen seni en iyi yaşım olarak hatırlarım

Bana sadece 24 saatlik nöbetleri ifade etmekte. Sağlıksız,mutsuz,huzursuz yaşam tokluğuna yaşanan bir hayat işte

başarısız bir ilişki, veda edilen çokça arkadaş, taşınılan bir şehir, sağlıksal mevzular falan filan derken eğlenceli günleri de çoktu ama bende izler bırakan bir yaştı. 6 aydır 25’de stabil ilerliyoruz hocam

Bana mı açılmış bu başlık ahshshshs evvet yaklaşık 1 aydır falan 24üm bu yaşa dair güzel ümitlerim var ama bakalım hadi hayırlısı

başlığı görünce sadece doların 24'e ilerleyişi aklıma geldi

24’ümde çıta gibi delikanlıyken şu an kendimi çökmüş hissediyorum. Niye böyle oldu ki acaba.

24 yaşımın üstünden 10 yıl geçmiş. Zaman gerçekten hiç cömert davranmıyor.

Aklıma 24 saat nöbeti geldi, mesleki deformasyon

Ben de bir parça bırakam https://youtu.be/up269McwqDM