durup bir baktığım zman kendime sevemediğimi görüyorum. manasız geliyor bana. i̇steyerek gittiğim bir bölümüm var ama şu an sadece mecbur olduğum için okuyorum. seviyordum ama hemde çok. sonra arkadaşlarım var onları da seviyordum ama şimdi onlara karşı bile bir nefret var içimde, görmek istemiyorum. evi ve evdekileri severdim soğumuşum uzak kalmak istiyorum. bu liste böyle uzar vs ama vazgmediğim bi kaç şey var hissediyorum. biri galatasaray ki gerçekten beni mutlu ediyor. diğeri de önemli bi kaç kişi. bu durum da bile beni üzüyor sanki. net değil duygularım galiba bilemiyorum.