en son bursa dağ yolunda durup tüm o şehrin ışıklarını seyrederken o an insanların neler yaptığını nelere ağlayıp nelere güldüklerini düşünmüştüm. ne çok insan ne çok hikaye vardı o ışıklarda. i̇nsan kendini küçücük hissediyor. dertleri daha bir katlanılabilir geliyor. üniversite bitmeden önce o yolda o ışıkları seyredebilmek en naif anılarımdan biriydi her ne kadar ıssız olsa da.