vakit geçirmekten aşırı derecede haz aldığım nadir kalabalık yerlerden bir tanesidir otogar.
ben insanları izlemeyi, gözlem yapmayı zaten çok severim ama otogarın yeri başka. ezel'de kenan birkan eyşan'ı tren garına davet ediyor hani hatırlayanınız vardır. eyşan daha sakin bir yere mi gitsek diyor da kenan birkan otogar aslında en sakin yerlerden birisidir ateş atsan duyulmaz diyor.
aynen öyle. otogar tam olarak kesişim noktası gibi. yüzlerce insan var, hepsi koşuşturuyor falan...
binlerce yaşanmış/yaşanan hayat bu durak noktasında kesişiyor da hiçbir hayat bir diğerine değmiyor ya ben bayılıyorum bu duruma.
eğer vaktim varsa otogara gittiğimde hep bir sonraki seferi almaya çalışırım. en azından 1- 1.5 saat o havayı tenefüs etmek istiyorum. sanki hayata bir mola almışsın gibi oluyor. sanki bir çeşit görünmezlik pelerini takmışsın da insanları, hayatları izliyormuşsun gibi oluyor.
alırım çayımı sigaramı geçerim bir köşeye sessizce izlerim. gördüğüm insanların karakerlerini, hayatlarını tahlil etmeye ve tahmin etmeye çalışırım.
sürüklenme uğraşından bir mola alıp bir saatliğine stand by moduna alınmışım gibi, şarj ediliyormuşum gibi hissederim.
o gözlem, sigara ve çay 3'lüsünün verdiği hazzı verebilen çok az şey var lan.