boş boş otururken gözlerim doluyor, bazen bir iki damla yaş akıyor. diyeceksiniz ki geçmişte ne yaşadın? hiçbir şey. aklıma ağlayacağım kadar kötü bir olay gelmiyor. zamanında ağlayamadıklarıma ağlıyor olabilir miyim? bilmiyorum. bu aralar her şeyden sıkılıyorum. kimseyle konuşmak istemiyorum ama tek başıma da sıkılıyorum.  psikolojim iyice bozuldu. artık bi psikoloğa görünmeliyim sanırım.

geçiyor, bir süreden sonra. senin gibiydim ben de. sadece bu dönem içinde kendini çok üzmemeye çalış.

çalışırım ama ne kadar başarılı olurum bilemiyorum :d

ağlamak