" yaz zamanıydı. stajda tanışan iki arkadaş aylar sonra yine kavuşmuştu. çocuğun gitmesine bir gün kala konu konuyu açtı ve kız:
'aramızda garip bir bağ var.' çocuk derin sessizliği ardından:'aramızda çok güzel bir bağ var.' dedi.'ama hep bir yerde bozulan bir bağ' diye devam etti.kızın ısrarları üzerine belki keşke belki iyi ki denilen bir konuşmaya başlandı.çocuk devam etti:
'o yakınlaştığımız geceyi hatırlıyor musun,ben o günün çok farklı bitmesini umuyordum,yarın olduğunda benden uzaklaştın bende sana yaklaşamadım hem de daha farklı nedenler de var.' kız dayanamadı lafı böldü: 'illa bir şeyler yaşamak için sevgili olmaya gerek yok diye sen demiştin.'
çocuk:'belki de sende farklı bir cevap beklemişimdir.'dedi. ortamda derin bir sessizlik var. çocuk devam etti:'bende durduramadım kendimi,sen durdurursun diye bekledim,belki ilkin ben olmamı istedin diye düşündüm.'dedi.
sessizlik öyle bir çökmüştü ki.çocuk:'o an ki keşkelerimi sana anlatsam anlayamazsın,benim en büyük keşkem sensin' dedi kıza dönerek.'uzaktayım,şüphe,kuşku,güven beni yer bitirirdi,sana yaklaşamadım'diye devam etti çocuk.
kız hala suskun. titrek sesiyle o da başladı konuşmaya:'ben sen sevgililik istemiyorsun,öyle yaklaşırsam gidersin diye korktum.'dedi.
çocuk ise:'asıl sen bana karşı öyle durduğundan sana yaklaşamadım dedi.'
çocuk:'benim şimdiye kadar iki ilişkim oldu,sen her şeyimi anlatabildiğim 3.kişiydin.ama ne sana gelebiliyorum,ne de senden gidebiliyorum.hiç mi fark etmedin dedi kıza hiç mi fark etmedin? seni öperken bile farklıydım ben,sarılışım bile farklıydı farketmedin mi.'
kız titrer ses tonuyla:'farkettim,farketmem mi ama bilemedim hep uzaktın' dedi.
o an ki yıkılış.
birbirlerini seven iki insan konuşmadığı için yanlış anlıyorlar birbirlerini.
çocuk diyor kıza'bana erkekleri anlatırken sinir krizleri geçiriyordum da belli etmiyordum.'
arkasından kız devam etti: 'sende kızlarla konuşuyordun.'
çocuk buruk bir gülümseme ile 'kafam dağılsın diye çirkin çirkin kızlara yazdım' dedi.
üstüne senin geçmişin dedi kıza. kız haiff utangaçlıkla geçmişini anlatmaya çalıştı ama olmadı.
geçmişte şans vermemesi gereken herkese şans vermiş,tek şans vermesi gereken kişiye şans veremiyor. peki neden.geçmişte ayağına takılan şeyler yüzünden.
konuşmamazlık yüzünden aylarca ayrı geçen günler var.peki neden ?. ikisi de içinde ki sevgiyi söylemek için aylar sonrasını mı beklemişler.
konuşmaya devam etmişler.çocuk:'hayatına biri girerse benimle konuşur musun?'
kız:'yapamam,konuşamam,bakamam sana'
çocuk:'o zaman bizim görüşmemiz,hayatımıza birileri girinceye kadar demek'dedi.
o boğazda düğümlenen şeyin anlatımı zordu.
kız:'umarım daha iyisini bulursun'dedi.
çocuk ise:'daha iyisini şimdiye kadar hiç rastlamadım'diye bitirdi konuşmayı.
o gün birbirlerine sarılıp ayrıldılar. ne birbirlerine gelebildiler,ne de gidebildiler.
birbirlerinin mutlu olmalarını elbet istiyorlar,ama hayatlarına birileri girerse kopacaklarını da biliyorlar.
keşkeler.
hayatta bir insanı en çok kahredecek en büyük şeyin keşkeler olduğunu anladılar."
iyi akşamlar..
(anlatım bozuklukları için kusura bakmayın.)