t: bireylerin,daha gelmeyen seneler için endişeye kapılması.
ülkedeki çoğu kişinin yaşadığı bir durum bu. bu durumu yaşayanları sadece tahsil görenlerle sınırlandırmak büyük yanlış olur.
kaygılanan sadece lise ve üniversite öğrencileri mi? hayır tabi ki. yaşayan çoğu insan hayat boyu bir şeyleri düşünmek zorunda kalabiliyor.
son sınıfa gelmiş bir lise öğrencisi ne düşünüyor? geleceğini nasıl garantileyeceğini düşünüyor. harıl harıl çalışıyor ki sıralama da kendine üstlerden yer kapabilsin.
çünkü bunu yapmazsa yüksek olasılıkla öylesine bir bölüm okuyacak,4 sene hem maddi hem manevi olarak zora girecek ve eğer kendi çabasıyla öğrenim görmüyorsa ailesini de zora sokacak.
üniversiteye gitti diyelim. çoğu bölüm size mezun olunca iş garantisi vermez. ilk sene bu gelecek kaygısının pek farkında olmayabilirsiniz fakat üçüncü ya da dördüncü sınıfa gelince,hayat size yüzünü göstermeye başladıkça bu endişe sizi saracaktır.
para kazanmak için eğitim görüyoruz. herkesin bilgisi dahilinde bu gerçek.
sizi bu hayatta rahat ettirebilecek yegane şeylerden biridir maddi güç. çevrenizi,saygınlığınızı,sağlığınızı,evleneceğiniz kişiyi,mutluluğunuzu yani çoğu şeyi şekillendirmede para gayet geçerlidir. i̇şte bu maddi gücü elde etmek için bu gayret.
hepimiz korkarak düşünürüz şunları; "ya işsiz kalırsam?","ya fakir olursam?"
mesela bi fabrika işçisini düşünelim.
her sabah sabahın 7'sinde,bodrum katındaki rutubetli evinde uyanan ve it gibi çalışmak için gitmesi gereken o fabrikayı düşünerek acı çekecek.
belki de evlidir ve çocukları vardır. çoğu zaman para yüzünden kavga çıkabilir,bu zaten kaçınılmazdır.
ve o kavganın sabahında ailecek yapılan gergin ve kasvetli kahvaltı. çocuklar okula,anne baba çalışmaya..
fabrikanın servise bindiğinde ne düşünür bir işçi? belki karısına ve çocuklarına sunamadığı güzel bir yaşamı. içinde her gün farklı yemek pişen güzel bir ev,ailesiyle istediği yere gidebileceği gıcır bir araba..
kendisi yetmiyormuş gibi çocuklarının geleceği için de kaygılanır,onlar için de çalışır.
düşünür geleceği,güzel olsun ister.
hiç birine sahip olamamaktan endişelenir. belirli bir yaşa geldiğinde ne kazanır peki?
sürüyle borca girerek aldığı vasat bir daire,eksiklik hissetmemek için edindiği bilmem kaçıncı el ucuz bir araba,bunca senelik emeğinin armağanı olan fiziksel hastalıklar,yıpranmışlık..
ama kazandıklarının yanında hala gelecekle ilgili kaygıları devam eder. çocukları için,bir anda bozulabilecek sağlığı için hala kaygılanmaya devam eder.
hiç bitmez bu endişe bizim için,sürer de sürer.