az önce mahallede bağırarak ağlayan çocuk sesleri geldi. ama nasıl ağlıyorlar, ciğerleri yanmışcasına. terastan baktım ama kimseyi göremedim, merdivenleri ikişer uçer iniyorum koştum kapıya attım kendimi pijamamla sokağa ağlama seslerine doğru koşuyorum diğer yandan elim ayağım titriyor, kalbim pıt pıt çarpıyor o denli bağırarak ağlıyorlar neyle karşılaşacağımı da bilmediğim için korkuyorumda. zaten çocuklara karşı bir zaafım var, dayanamıyorum hele ki ağladıkları zaman yüreğim binbir parçaya bölünüyor sanki böyle bir olayla karşılaşınca da korktum epey.
neyse sonuç olarak sokağın az ötesinde gördüm onları hala ağlıyorlar ama babaları da yanlarında, bu ikisi (kardeş) kavga etmiş saç baş girişmişler artık birbirlerini nasıl tokatladılarsa canları baya yanmış. veletler nasıl korkuttular beni, yaşları da 7/8 lan sizin ne hakkınız var beni bukadar korkutmaya! neyse döndüm eve elimi yüzümü yıkadım da kendime geldim.