ağlayan çocuk

bir insan hiç mi susmaz.anne babası da sormuyor niye ağlıyorsun diye.saate bak aq siktir git evine

italyan ressam giovanni bragolin nin çizdiği onlarca ağlayan çocuk resminden birisidir. türkiye onu sanırım 60-70 sızıntı dergisinin ilk sayısının kapağıyla tanıyıp sevmiştir. sonrasında iş çılgınlığa varmış evlere, yatak odalarına, otobüs arkalarına, işyerlerine asılmıştır. çocuktum hatırlıyorum bunsuz ev,dükkan yoktu arkadaş. avrupada uğursuzluğu ile ilgili onlarca şehir efsanesi vardır. ahanda şudur.

burhan altıntop klasiği

tablo olanı; fethullah gülen cemaati'nin dergisi olan sızıntı'nın ilk kapak fotoğrafıdır. *** ekleme: tablo, italyan ressam giovanni bragolin'e aittir ve şudur; gorsel

çocuklari sevmem ağlayan çocuklari hele hiç hiç sevmem

sus derim ya, kapa çeneni seni sersem çocuk derim yani.

her istediği şeyi ağladıktan sonra çocuğun eline veren anaların babaların ağzına vereyim. ulan çocuk resmen sinir krizi geçiriyı 4 yaşında amk

az önce mahallede bağırarak ağlayan çocuk sesleri geldi. ama nasıl ağlıyorlar, ciğerleri yanmışcasına. terastan baktım ama kimseyi göremedim, merdivenleri ikişer uçer iniyorum koştum kapıya attım kendimi pijamamla sokağa ağlama seslerine doğru koşuyorum diğer yandan elim ayağım titriyor, kalbim pıt pıt çarpıyor o denli bağırarak ağlıyorlar neyle karşılaşacağımı da bilmediğim için korkuyorumda. zaten çocuklara karşı bir zaafım var, dayanamıyorum hele ki ağladıkları zaman yüreğim binbir parçaya bölünüyor sanki böyle bir olayla karşılaşınca da korktum epey. neyse sonuç olarak sokağın az ötesinde gördüm onları hala ağlıyorlar ama babaları da yanlarında, bu ikisi (kardeş) kavga etmiş saç baş girişmişler artık birbirlerini nasıl tokatladılarsa canları baya yanmış. veletler nasıl korkuttular beni, yaşları da 7/8 lan sizin ne hakkınız var beni bukadar korkutmaya! neyse döndüm eve elimi yüzümü yıkadım da kendime geldim.

Sizin ben yapacağınız anneliği babalığı sikeyim. Gecenin dördünde çocuğun içi dışına çıktı ağlamaktan bi susturamadılar. Ed: uyutmaz.

Bunun kadar beni irite eden bir şey yok. Bakın bir seviyeye kadar iyi normal her şey ama o seviyeyi atıkları an gözüm kararıyor. Mesela hastanede bazen denk geliyorum beynimden vurulmuş dönüyorum. (#3849836) şurada belirttiğim üzere seviyorum lakin bu beni bir nebze arada bırakıyor. Zaten olaya bu kadar sıfırdan başlamak çok saçma reklam falan izliyoruz naoıyoruz yapalımda en azından böyle üç yaşında falan başlasın şu çocuklar. Diğer türlü 3 yaş altı çok ağlıyor. Gereksiz ağlıyor. Ya da bunlara yeni bir güncelleme falan gelsin. (bkz: bebeğin muhterem pederciğim/valideciğim altıma yapmak suretiyle bezimi kirlettin rica etsem temizler misiniz demesi) (bkz: bey babacığım mümkünse şayet bana biraz mama verir misin zira karnım çok acıktı diyen bebek )

susturamıyorsanız dışarı çıkarmayın :(

Aklıma direkt otobüs yolculukları geldi bu başlığı görünce. Tam uyuyacakken verilen molalar,sürekli açılan ışık.Cehennem ya da kutuplar gibi olan ısı seviyesi.Sürekli bir şeyler konuşan teyzeler.Koridor tarafındaysanız sürekli geçecek kişiye yol vermek,cam kenarındaysanız geçmek için sürekli birini beklemek.Açlık ve beraberinde nükseden mide bulantısı.Karışık saçlar,baygın gözler ama en önemlisi ağlayan bir çocuk.Bu betimlemenin en önemli detayıdır.Otobüse bindiğiniz an susturulmaya çalışan ama 13-15 saatlik yolculuğunuz boyunca asla pes etmeden ağlayan bir çocuk.Gerçekten olabilecek en büyük eziyetlerdendir.Şimdiden otobüsünde çocuk yolcu bulunan/bulunma ihtimali olan herkese geçmiş olsun dileklerimi sunuyorum.

yemin ederim sanki kafamı sikiyorlar ya. bir şeyden ne kadar nefret edilebilirse o kadar nefret ediyorum. çocuk ağlama sesi, çığlığı duyduğumda çevremdeki tüm yastıkları fırlatmak ve susturmak istiyorum. biraz daha bu sese maruz kalırsam kulak zarımı patlatana kadar kafamı duvarlara vurucam. hayır bir de şımarıklıktan ağlıyorlar allahım!!! kimsenin dokunduğu, dediği bir şey yok :(

bunun en çekilmez versiyonu otobüste ağlayan çocuk'tur. bir de uykunuz varsa vay halinize..