yaklaşık 40 gündür izmirde bir şirkette çalışıyorum. tabii burası geçici görev yerim :( neyse efendim son 2-3 gündür çok fenayım. fenayım dediysek baya kalp çarpıntılarım tutuyor. aileye olan özlem ve sevilen kızdan uzak olma durumu bende bu şekilde dışa vurdu. ama geberiyorum. "allahım canımı al da kurtulayım" diye diye dolaşıyorum şirkette. şirkette otururken telefonum çaldı, arayan annemdi. açtım hemen "oğlum bir sıkıntın var galiba neden bana anlatmadın" dedi. ben tabii şok o.0 kadını da telaşa düşürmemek için allah yukarda gözlerim dola dola yalan söyledim iyiyim anne bir şeyim yok diye.
velhasıl kelam annenin anne olduğunun anlaşıldığı an sen daha telefonu açar açmaz halinden anladığı andır diyebiliriz.