bugün eski eşyaları karıstırırken isimsiz bir cd buldum hemen laptoptan açtım anaokulu gösterimin videosuymuş. insan bir videoyu başa sarıp saatlerce ağlar mı? ağladım. o gülünce gözleri parlayan küçük kıza bakıp akşama kadar ağladım. annem ve babam da gelmiş hatta babam beni omzunda taşıyor annem şarkılar söylüyor. birdaha hiç böylesine mutlu olmayacağımdan haberim bile yok. o güne gidip saçları dalga dalga pembe etekli kıza kocama sarılıp ağlamak istedim. onu ben öldürdüm ve yerine hiçkimseyi affedemeyen yorgun bi kadın koydum. karanlıktan korkan kız çocuğu karanlığa karıştı ve sabredicek gücü kalmadı