"şimdi tarlalarda güneş vardır.
karlar donmuştur otların uçlarında..
artık akşamları dinlenemem
başım avuçlarında.
içi korku dolu kış gecesi
hiç yatağın yok mu sıcak
dağları dolduran kır çiçeği
hangi rüzgarlar seni koklayacak!
saçlarımı kesip rüzgara ataçağım!
ta ki haber götürsün bir gün sana!
içimde bir şeytan var, diyor ki
aklına ne gelirse yapsana.
ben bu şiiri yazdım atlı talimde
bulunduğum sehir istanbul'du
ağır ağır kar yağıyordu
atımın yelesi bulut renginde"
(bkz: cahit külebi)