başlıktaki 9 sayfa boyunca eğitimdeki vaziyetimizden, zihniyetimizdeki çarpıklığa kadar pek çok farklı yaraya değinilmiş. aynı şeyleri tekrar söylemeye lüzum görmüyorum, sadece biraz konuşmak istedim;
ülkemin yakın tarihine bakıldığında bile (özellikle sağ - sol çatışmaların şiddetli olduğu dönemlerde) insanları kitaplardan uzak tutmak için çeşitli yaptırımlara başvurulduğunu görüyorum.
hadi o dönemler için gerekçe olarak sunulan bazı siyasi olaylar var, dayanak olarak gösterilen yasalar var. (-ki yasalara da asla güvenmem.)
(#1923717)
peki kardeşim, eğer bu siyasi vahim olaylar/çatışmalar/ayrışmalar olmasaydı biz geri kalmayacak mıydık?
misal; (hiçbir siyasi olayla uzaktan yakından alakası olmayan)
don quijote (don kişot) romanını
cervantes 1605 yılında yayımladı. peki bu kitap adam akıllı bir şekilde ne zaman bizim halkımıza sunuldu? yaklaşık 400 yıl sonra...
başka bir örnek:
dante'nin
ilahi komedya'sı ilk olarak 1310 - 1321 yılları arasında yayımlandı. tahmin edersiniz ki bu kitabın da bize ulaşması yine asırlar sürdü. yaklaşık 700 yıl sonra...
çağa ayak uyduramadıktan sonra istediğimiz kadar uslu uslu oturalım, ne eğitimde ne de başka bir şeyde herhangi bir gelişme kaydedemeyiz!
gerçi eğitim seviyesinin dengesi belirli kişilerin elinde istenildiği gibi ayarlanıyor;
(#2012517)
okullardaki kitapların "müfredat" adı altında kontrol altında tutulması bile vaziyetin ne kadar vahim olduğunun göstergesi.
(bkz: palimpsest)
ayrıca;
(#861658)
kapanışı
ömer hayyam ile yapmak istiyorum;
"celladına aşık olmuşsa bir millet,
ister ezan, ister çan dinlet.
itiraz etmiyorsa sürü gibi illet,
müstehaktır ona her türlü zillet."