rus bir soylu olmasına karşı derin hayallere dalabilen fakat bu hayallerini gerçekleştirmek içini kılını kıpırdatmak şöyle dursun kendi kişisel bakımlarını dahi sürekli ertelettiren tembel mi tembel bir adamın hikayesi bu.
insan okurken kendinden izler görebiliyor çünkü
oblomovluk dediğimiz kişinin hayata karşı ilgisiz ve daha çok kendiyle kalması, yapmak istediklerinin sürekli planda kalması gibi sıkça yaşanılan şeylerin kalıplaşmış hali bize bazen inkar ettiğimiz çoğu zaman da yenik düşüp bahanelerin ardına saklandığımız o "ağır tembelliği" anımsatıyor.
(bkz: ivan gonçarov)