lise son bi çocuk var gözlüklü bi tip,
beni annem ona emanet etti o derece düzgün bi çocuk beni eve falan bırakırdı hergün neyse.
bi gün kalemligim düştü ben egildim tam o sırada koşarak geldi kalemlige uzandı.yanaklarimiz birbirine değdi çocuk kıpkırmızı oldu.
o an onda ki duyguları hissettim ve bu gercek bi sevgi idi ama tabi ki olmazdı.
o duyguyu unutamiyorum o çocuğun yüzünü unutamıyorum.