şuan o kadar harika ki bulunduğum ortam. havasıyla, görüntüsüyle..
fotoğraflar yansıtamaz, kelimeler anlatamaz.
ben yine de anlatmayı denicem. belki hissedebilen olur.
odamdayım. küçük bir pencere var binanın arkasına bakan.
oturdum pencerenin önündeki mermere.
zor sığıyorum dizlerimi büküyorum hatta.
hemen önümde iki küçük fesleğen bir türlü büyütemediğimiz:)
küçük beyaz çiçekleri açmış.
hava en sevdiğim rengini almış, hafif turuncu ve yumuşak.
önümde bir sürü ağaç, sanırsın karadeniz'de yaşıyorum. öyle bir ormanlık alan.
bunca beton yığını arasında bana nefes aldıran belki tek yer.
ağaçlardan biri incir ağacı. yapraklarının rengi canlı yeşil.
en sevdigimdir yeşil.
hafif yağmur vardı az önce, şimdi hızlandı.
ben hala penceredeyim.
en sevdiğim fonlardan biri çalıyor kulağımda.
mutluluktan ölebilirim.
oda arkadaşım fırladı dışarı.
karadenizli işte, yağmurlu havada tutamıyoruz onu içerde :)
şimdi yağmur çok hızlandı, karşıki dağlar artık görünmüyor.
ağaçların yapraklarını cilaladı yağmur.
işıl işıl oldular.
şimdi yeşilin tonları önümde tüm güzelliğiyle bana bakıyor.
gök gürlemeye başladı.
bu benim için biraz korkutucu.
ama burdayım, gitmiyorum.