ilk defa aşık oldum, ilk defa sevdim. onun gözlerinde en sevdiğim şiiri okudum. onun konuşmalarında en sevdiğim müziği dinledim. tüm cesaretimle ona hislerimi açtım ancak karşılık alamadım. anladım ki aşk, karşılıksız olduğunda aşkmış. ağlamak ne kadar da kolaymış değil mi? sadece birazcık aşk yetiyor insanın ciğerlerinin sıkışmasına, tüm neşesinin bir anda yok olmasına. o yüzden diyorlar sanırım aşk insana zarar verir diye. bana da büyük zararları oldu. aşık olmanın tek güzel yanı her gün onu yeniden görebilme isteği ile hayata devam etmek. onu gördükten sonra ise o hüzünlü şarkı yeniden kulaklarında çalıyor ve tüm neşen yerini büyük bir kedere bırakıyor. sonra tüm klişeler yıkılıyor. erkekler de ağlıyor.