tuhaf bir his,ölümü kendi sevdiği birine yakıştıramıyor insan,başa gelmeyince anlamıyor,sevdiğim çok kişi var toprakta.daha farklı tarafı ise ben hiç göremedim sevdiklerimin cenazesini haber vermedi ailem kendilerince sebepleri vardır tabi.sevdiğim insanları hatırladığım son halleri ben giderken hep arkamdan el sallamaları olmuştur.bir daha görüşeceğimize inanarak.ağlamam sanıyordum yani ağlayamam,ilk mezarlık ziyaretimde girdin mezarlığa ama yok zerre duygu yok allah'ım niye böyle oluyor diyorum niye hissetmiyorum neden üzülemiyorum,sonra arıyorsunuz o kadar mezar içinde sevdiğiniz insanı buluyorsunuz sonra tanıdığınız o ismi görünce bir mezartaşında kalbinize attığınız ne kadar acı varsa çığlık çığlığa dışarı çıkıyor ve siz ne olduğunu anlamadan hıçkırıklara boğuluyorsunuz,böyle de tuhaf bir yanı var işte bu ziyaretlerin.