şu anda yurttaki odamdayım, yalnızım. pencerem kapalı ama araba sesleri duyulur vaziyette. perde hafif aralık, yanağıma kadar güneş vuruyor. yatağımın yanındaki masada bulunun bilgisayarımda şarkı açık. (
renklerin içinde) nakaratına eşlik etmeye kıyamıyorum ama bazen kendime hakim olamayıp şarkıya eşlik etmeye başlıyorum. şarkıyı dinlerken yalnız olmak istemiyorum. belki de bu yüzden hayale dalıyorum. bence bu şarkı bir kadınla birlikte dinlenmeli. bir kadın bana bu şarkıyı dinlerken eşlik etmeli. şu anda tam karşımda bir kadın olsun. göz göze olalım. kadın konuşmaya başlayınca şarkının sesini kısarım. ne istiyorsa anlatsın sabırla dinlerim. kırılgan, hafif mahzun sesiyle bana bir şeyler anlatırken ben onun kelimeleri arasında kendi adımı bulmaya çalışırım. ya da bu olmasın. şu anda kapı açılsın, içeriye küçük bir kız çocuğu girsin, bana doğru koşsun. sarı saçları koştukça uçuşan, yumuk yanakları öptükçe kızaran bir kız çocuğu olsun. oda spreyi almaya gerek kalmasın, oda cennet koksun. tüm bunları düşünürken telefon çaldı. şarkıyı da hayali de entry de şimdilik kesmek zorunda kaldım.