küçük yaşta kullandığım antidepresan ilaçlardan ötürü çocukluğuma dair olan anıları hatırlamam ama hatırladığım ve hiç bir zaman unutmadigim anım ben 10 yaşındayken olmuştu. onu da hayal meyal hatırlarım. bir dağın tepesini hatırlıyorum bir sürü mezar ve her tarafta ağlayan insanlar ben, 8 yaşındaki kardeşim ve 12 yaşındaki ablam bir arabanın yanındayız ve bizden biraz uzakta olan insanların omuzlarında bir tabut. ablam babam dedi ve kardeşimle hıçkıra hıçkıra ağlarken ben öyle durdum. bir an tabutu gördüm ve bağıra bağıra son bir kez görmek istiyorum son bir kez bir kere izin verin son kez göreyim dedim ama izin vermediler. ben orda bulunan keskin taşı elime aldım ve bileğime vurmustum o an canım acımamıştı sadece kanı gördüm ablamın çığlıklarını hatırlıyorum ve bayılmışım gerisini hatırlamıyorum. her gece gözümü kapattıgımda bu gelir aklıma..