4 5 yaşlarındayken köyde bir gün kuzenlerleyiz. i̇kisi de benden büyük. anneannem akşam sobayı yaktı yere döşekleri açtı biz yatıcaz. kapıyı kapattik. o odada en sevdiğim yer yüklüktü. oraya gidip kayıp, yatakları devirmeye bayılırdım. kuzenleri dr ayarttık hepimiz kayıyoruz. soba gürül gürül yanarken yorganın birisi sobanın üstüne düştü. yanmaya başladı. i̇ki kuzenimde -ikisi kardeş bu arada- birbirlerine sarıldılar. ama yorgan alev aldı. ben bağırmaya başladım, onlar korkuyor ama ben değıl. hatta işi eğlenceye aldım, çıktım sedirin üstüne, koşuuun baaakıın geliiin yorgan yanıyoooor diye zıplıyorum. onlar orada korktukça kahkaha felan atıyorum. neyse en sonunda geldiler söndürdüler. köşesi yanmıştı ama koye her gidişimde o yorganla uyurum.