bir dönem çevremde bulunan insanlara söylemeyi denedim. genel tavır ya cevap vermiyor yada takmıyor ne diyor bu deli diye düşünüyorlardı. sadece bir kızım yaşlı dayılar takar cevap verirdi. oysa başka memlekette öyle değil ki. adamlar sürekli tamımasa bile günaydın iyi akşamlar diye biliyor. bende baktım olacak gibi değil hayvanlara selam vermeye başladım. en azından selamınız hava kalmıyor, size arkadaş oluyorlar. en önemliside başlarını okşarken derdimi dinleyen birileri oluyor..