bizi ölüm değil. ölüme yüklediğimiz anlamlar ve ölüm şekilleri korkutuyor.
niye ölümden korkmak yerine onu kıcaklamıyoruz. ölüm bizden yaşanacak sevinçlerimizi,mutluluklarımızı çalacak.
ama neden bu hayatta ölümün bizden çalacağı bir şey bırakmama fikri aklımıza gelmiyor. dünyayı doya doya, her günü başka bir umut başka bir sevinçle yaşarsak ölüm bizi yenmiş sayılır mı?