bi öğretmenim vardı,edebiyat öğretmeniydi.edebiyattan çok daha fazla şey öğretti.insanları sevmeyi,bilime sanata saygı duymayı,ne olursa olsun ağız dolusu gülmeyi,ağlamak istediğinde hüngür hüngür ağlamanın ayıp olmadığını ve daha bir sürü şey.onun yolunu seçtim ben de böyle olmalıyım dedi ama kendimi kaybettim.yolu bırak ben gittim.kendimi bulursam yolu da yalalayacağım.