normalde hiç ağlayamayan bir insandım. belki bazen dolar ayda yılda bir ağlar rahatlardım. şu sıralar kendime gelemiyorum sözlük. üç gündür ota boka herşeye ağlıyorum. az önce annemin babamın yanında hıçkıra hıçkıra ağladım. sanırım babamın yanında ilk kez ağladım. adam beni güldürmek için uğraştı daha çok duygulandım. bazı rahatsızlıklar geçiriyorum şu sıralar sanırım beni yıpratan bu oldu. ve ağlamaktan başım çatlıyor. umarım güzel bir güne uyanır ne kendimi ne de etrafımdakileri üzmem..

ota boka sözünün geçtiği her yerde olmaya çalışıyorum 
üzülme be :)