Çocukluğum köyde geçtiği için midir bilmem köye olan sevgim başkadır.
Çocukluğumu dolu dolu yaşadığım, yiyecek ve insan ilişkilerinin doğal olduğu, doğaya dair en fazla şeyi görebileceğiniz bir ortam.
Hani 90'lar da çocuk olmak adı altinda akşam ezanına kadar sokakta oynardık derler ya..
Köyde bu hala mümkün.
Köyde okul servisine ihtiyaç yoktur.
Köyde çelik kapıya da ihtiyaç yoktur. Hatta gündüzleri çoğu zaman kapısı açık olur evlerin..
Köyde selamlaşma vardır,
Koca bir sülale gibidir köy,
Öğle yemekleri ve ikindi çayları mahalle ortasında yapılır, yoldan geçen sofraya oturtulur.
O toplanma yerlerinde çocuklara kac yelek kaç çorap örmüstür anneler bilinmez:)
Dalından koparılmış meyve ve sebzeler vardır.
Öyle tezek kokusu falan demeyin, bazı yerlerde besaneler dışarda olduğu için hayvanlar ve tarlalar köyün dışındadır.
Hem şu betonlaşmış dünyanın gaz, egzoz kokularının yanında o tezek kokusu gül kalır.
Hem köy öyle orijinal bi yer ki Allah'ın tezeği bile doğaya fayda olarak dönüyor. İster Yakacak olarak kullan, ister tarlana bağına gübre diye at.
Doğal dönüşüm vardır köyde. İsraf ve atık çok azdır.
Kendi köyümü cok seviyorum, çocuklarımında çocukluklarını yaşayabilmeleri için köy havasını köy çamurunu bilmeleri ve o tarla yollarında düşe-kalka gönül rahatlığıyla akşam ezanlarina kadar oynayabilmeleri için işim ya da yerim neresi olursa olsun yılın belli bir dönemini muhakkak köyde geçirmeyi düşünüyorum.
Bu da benim köyümün tarihi köprüsü
-->