---
varsağı---
erlik günü geldiğinde
yigitlere şan görünür.
yığın yığın harcanmaya
nice yüz bin can görünür.
kopunca bir büyük savaş
er tez gider, korkak yavaş.
yüreksize akçayla aş,
erlere meydan görünür.
bir gün olur yılda, ayda
birleşiriz hep altay’da.
güz ayında, kurultayda
başı börklü han görünür.
atsız der ki: ne var canda?
yatarız taze çimende.
rus’un adı her geçende
gözlerime kan görünür.
---
yakarış i---
anlamayız hayatı felsefeyle, ilimle;
hayat çelik ellerle atılan zar olmalı.
rahat yatakta ölmek acep olmaz mı çile?
kanlı sınır boyları bize mezar olmalı.
aşık nasıl bulursa iç açan bir serin su
sevdiği bir güzelin som yalaz dudağında,
sönecektir bizim de gönlümüzün tamusu
tanrıların gezdiği yüce tanrı dağında.
tanrı dağı! tanrılar, tanrılaşanlar dağı!
orda on üç asırdır bizi bir gözleyen var.
savaş türküleriyle aylı kızıl bayrağı,
kefensiz ölülerin ruhunu özleyen var.
ulu tanrı! kür şad’ın yenilmeyen ruhunu
yüce tanrı dağında biraz daha barındır!
geleceğiz yakında! yarın bütün oralar
demir bileklerdeki çelik kılıçlarındır.
tasa mıdır yakarsa bir kurşun kalbimizi?
ne çıkar süngülerle delinirse bağrımız?
bu kurşunlar, süngüler öldüremezler bizi,
belki diner onlarla ezeli kalp ağrımız.
gözümüzde bir hasret parlayarak düşünce,
toprak ana elbette bize açar kolunu.
onun kadar düşünmez bizi hiçbir düşünce,
kendi koynunda saklar can veren her oğlunu.
yurt ve şeref uğrunda sen seril de toprağa
varsın hiçbir dudakta anılmasın er adın!
kan sızarak göğsünden huzuruna varınca
iztırabı dinecek belki o gün kür şad’ın.
gam mı ceylan gözlüler bizlere yar olmasa?
yeter ki kılıçlarla süngüler yar olmalı,
rahat yatakta ölmek sanki değil mi tasa?
savaş ve er meydanı bize mezar olmalı.
---
yakarış ii---
bir gün olur, elbette eski beğler dirilir;
yine kılıç kuşanır tarihteki paşalar.
yine şanlar alınıp nice canlar verilir,
yiğit akınımızdan yine dünya şaşalar.
“türk tarihi” denen kahramanlık şiirini
yeniden yazmak için harcayacağın kandır.
mısraların içinde en güzel ve derini
batıda “niğbolu””, doğuda “çaldıran”dır.
yine batılıların üçüncü kosova’da
topraklara sereriz, bir değil, birkaçını.
çekilince kılıçlar yeniden haçova’da
param parça ederiz cermenliğin haçını.
yine ufka açılır şanlı korsanlarımız,
bir türk gölü yaparlar akdeniz’in içini.
acı acı gülerek bu gün susanlarımız.
yarın rezil ederler romalı’nın piçini.
genç fatih’in ordusu yine tekbir alınca
söndürürüz kafirin meryem ana mumunu.
haritadan sileriz tuna’ya at salınca
ulah’ını, sırb’ını, bulgar’ını, rum’unu.
gövdesini elbette döndürürüz kalbura
bir geçerse moskof’un elimize yakası.
çanakkale önünde yine kopar bir bora
süngümüzle bozulur i̇ngiliz’in cakası...
yiğit harbiyeliler! öğrenin dersinizi:
kahraman göz kırpmadan düşmana saldırandır.
vazifeniz: kanije, silistire, pilevne,
niğbolu, kosova, malazgirt, çaldıran’dır.
yarın yavuz dirilip bize buyruk verince
kızgın kum çöllerini yeni baştan aşarız.
kanlarımız sebildir; akıtarak hepsini
belirsiz mezarlarda anılmadan yaşarız...